Czas płynie za szybko...

Mój mały, czarno-biały borderek obchozi dziś swoje drugie urodziny!
Mój wyśniony piesek, o którym marzyłam, odkąd dowiedziałam się, czym jest pies. <3
Kocham ją całą, nie przeszkadzają mi żadne jej wady, nawet kiedy ma największy odpał życia. Kocham to, że z nikim tak nie współpracuje jak ze mną, kocham jej krzywe i nieogarnięte uszii, kocham zdecydowanie zbyt długą sierść, jej wodne szaleństwa, dzikie pląsy na torze, głupotki podczas szkolenia. To, że potrafi się przy mnie grzecznie położyć, kiedy nie mam dla niej czasu. To, że mogę ją zabrać absolutnie WSZĘDZIE, pomimo tego, że jej socjalizacja nie była najlepsza. Kocham to, że potrafi pięknie bawić się z aktywnym borderem, staruszkiem czy szczeniaczkiem. Uwielbiam jej zdolność przystosowania się do każdej sytuacji. Ale najbardziej dziękuję jej za to, że po prostu jest. Że nauczyła mnie tak wiele, nie tylko o psach, ale i ludziach. Że dzięki niej zmieniło się moje życie i ja.
Nigdy nie zamieniłabym jej na żadnego psa, ponieważ to Luś jest tym ideałem.
Mogę z pewnością stwierdzić, że Lusia jest psem mojego życia.

Wszystkiego najlepszego i duuuużo zdrowia dla Enza i Muffina oraz dla reszty rodzeństwa Lu. Oby mogły nas cieszyć jeszcze dłuuugo i żeby zawsze były takimi geniuszami. <3

Dla podsumowania - filmik - o naszej przyjaźni, takiej, jak w piosenkach w tle. :)
Żyj sto lat psie mojego życia. <3

PS. Jeśli dobrze się przypatrzycie, w 32. sekundzie możecie dopatrzeć się niebieskiego lewego oczka Lu <3